7 Σεπ 2015

Tι είναι η ροδόχρους ακμή;

Είναι η κοινή, χρόνια, ανίατη ακμή των ενηλίκων. Έχει περιοδικές εξάρσεις και υφέσεις. Τα συμπτώματα τείνουν να έρχονται και να φεύγουν.
Η ροδόχρους ακμή είναι εύκολα ελέγξιμη και ιατρικά αντιμετωπίσιμη.
Μπορεί να αρχίσει με μια απλή ερυθρότητα. Προσβάλλει συνήθως το κεντρικό τρίτο του προσώπου, ειδικά τη μύτη.
Προκαλεί μικροσκοπικά κόκκινα σπυράκια και λεπτές κόκκινες γραμμές στο δέρμα του προσώπου.
Συχνά τα συμπτώματα της ροδόχρους ακμής μπορεί να εκληφθούν ως ρόδινα μάγουλα, εγκαύματα από τον ήλιο, ή αρκετά συχνά, απλή ακμή.
Οι παράγοντες που κάνουν τα συμπτώματα πιο έντονα, περιλαμβάνουν το αλκοόλ, τα ζεστά ή πικάντικα τρόφιμα, το συναισθηματικό στρες και τη θερμότητα.
Η ροδόχρους ακμή μπορεί να είναι μια πολύ ενοχλητική και δυσάρεστη κατάσταση που τείνει να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Είναι μια προοδευτική ασθένεια.
Χωρίς θεραπεία μπορεί να προκαλέσει μια βολβώδη κόκκινη μύτη.
Η έγκαιρη αναγνώριση και η κατάλληλη θεραπεία σε άτομα με ροδόχρους ακμή τους βοηθά να απολαμβάνουν τη ζωή.


Τι είναι η ροδόχρους ακμή; Είναι μεταδοτική;
Είναι μια πολύ κοινή κόκκινη, ακμή. Από το 2010 εκτιμάται ότι πλήττει τουλάχιστον 45 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότεροι είναι Καυκάσιοι και έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα.
Τα κύρια συμπτώματα της ροδόχρους ακμής περιλαμβάνουν κόκκινες ή ροζ κηλίδες, ορατά μικρά σπασμένα αγγεία, μικρές κόκκινες προσκρούσεις, μερικές φορές με πύον, κόκκινες κύστες και ροζ ή ερεθισμένα μάτια.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με την ασθένεια μπορεί να μην γνωρίζουν καν ότι έχουν ροδόχρου ακμή ή ότι είναι μια διαγνώσιμη και θεραπεύσιμη πάθηση. Πολλοί άνθρωποι που έχουν ροδόχρο ακμή μπορεί να υποθέτουν ότι κοκκινίζουν ή είναι απλά πολύ ευαίσθητοι στον ήλιο.
Η νόσος δεν θεωρείται μεταδοτική ή μολυσματική. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η ροδόχρους ακμή μπορεί να μεταδίδεται με την επαφή με το δέρμα, την ανταλλαγή πετσέτας, ή μέσω της εισπνοής.
Η ερυθρότητα στη ροδόχρους ακμή, συχνά επιδεινώνεται από έξαψη, μπορεί να προκαλέσει διαστολή των μικρών αιμοφόρων αγγείων στο πρόσωπο και να γίνει πιο ορατή (ευρυαγγείες).
Συνεχή ή επαναλαμβανόμενα επεισόδια έξαψης μπορεί να προάγουν τη φλεγμονή, προκαλώντας μικρά κόκκινα σπυράκια που συχνά μοιάζουν με την εφηβική ακμή. Στην πραγματικότητα, η ροδόχρους ακμή μπορεί συχνά να συγχέεται με την κοινή ακμή.


Είναι η ροδόχρους ακμή, το ίδιο με την κλασσική ακμή;
Η ροδόχρους ακμή είναι βασικά διαφορετική από την ακμή, αν και οι δύο μπορούν να συνυπάρχουν.
Σε αντίθεση με την κοινή ακμή, η ροδόχρους ακμή δεν είναι πρωτίστως μια μάστιγα των εφήβων, αλλά εμφανίζεται πιο συχνά σε ενήλικες (ηλικίας 30-50), ειδικά σε άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα. Επιπλέον, οι περισσότεροι έφηβοι ξεπερνούν τελικά την ακμή, ενώ οι ασθενείς με ροδόχρους ακμή γενικά δεν το ξεπερνούν.
Η ροδόχρους ακμή αποτελείται κυρίως από μικρά κόκκινα σπυράκια που δεν είναι "πατιούνται". Η συμπίεση σε ένα σπυράκι ροδόχρους ακμής συνήθως προκαλεί αποβολή μιας ελάχιστης ποσότητας διαυγούς υγρού. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή ακμή όπου επαγγελματίες υγείας κάνουν καθαρισμούς, εδώ δεν συμβάλλει στη βελτίωση της ροδόχρου ακμής.
Τα άτομα που πάσχουν απο αυτή την πάθηση τείνουν να έχουν μια ρόδινη ή ροζ απόχρωση στο δέρμα τους, σε αντίθεση με ασθενείς με ακμή των οποίων το δέρμα είναι συνήθως λιγότερο κόκκινο.
Η εμφάνιση της ροδόχρους ακμής τείνει να είναι πιο συχνή σε γυναίκες, αλλά πιο "βαριά" στους άνδρες. Είναι πολύ ασυνήθιστο σε παιδιά.


Ποιες είναι οι αιτίες και τους παράγοντες κινδύνου της ροδόχρους ακμής;
Η ακριβής αιτία της ροδόχρους ακμής είναι ακόμη άγνωστη και παραμένει ένα μυστήριο. Η βασική διαδικασία φαίνεται να περιλαμβάνει διαστολή των μικρών αιμοφόρων αγγείων του προσώπου.
Τα ύποπτα αίτια της ροδόχρους ακμής δεν περιορίζονται σε γενετικούς παράγοντες, γενετική συν έκθεση στον ήλιο, ένα ακάρεο που βρίσκεται μερικές φορές στους θύλακες των τριχών (Demodex folliculorum), γαστρεντερική νόσο και φάρμακα που προκαλούν διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Φαίνεται να υπάρχει μια κληρονομική συνιστώσα σε ένα μεγάλο αριθμό των ανθρώπων.
Η ροδόχρους ακμή τείνει να επηρεάζει τις «κόκκινες» περιοχές του προσώπου και είναι πιο συχνή σε άτομα που ξεφλουδίζουν εύκολα.
Συναισθηματικοί παράγοντες (άγχος, φόβος, άγχος, αμηχανία, κλπ) μπορεί να προκαλέσουν κοκκίνισμα και να επιδεινώσουν την πάθηση.
Συμπτώματα μπορούν να προκληθούν από αλλαγή του καιρού, όπως ισχυρούς ανέμους ή μια αλλαγή στην υγρασία. Η έκθεση στον ήλιο και τον ήλιο γενικά συνδέεται με την ροδόχρους ακμή.
Η άσκηση, η κατανάλωση αλκοόλ, οι συναισθηματικές διαταραχές και τα πικάντικα τρόφιμα είναι άλλες γνωστές ωθήσεις που μπορεί να επιδεινώσουν την πάθηση.
Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα, την κληρονομικότητα, ευκολία στο κοκκίνισμα, ύπαρξη και άλλων μελών της οικογένειας με ροδόχρο ακμής (που ονομάζεται "θετικό οικογενειακό ιστορικό»).
Επιπλέον παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το γυναικείο φύλο, την εμμηνόπαυση και την ηλικία 30-50 ετών.


Ποια είναι τα συμπτώματα της ροδόχρους ακμής;
Τυπικά συμπτώματα της ροδόχρους ακμής περιλαμβάνουν έξαψη, ερυθρότητα, κάψιμο, κόκκινα σημαδάκια και μικρές κύστεις. Τα συμπτώματα τείνουν να έρχονται και να φεύγουν.
Το δέρμα μπορεί να είναι ήρεμο για εβδομάδες, μήνες ή χρόνια και στη συνέχεια να "εκραγεί" ξανά.
Η ροδόχρους ακμή τείνει να εξελίσσεται σε στάδια και συνήθως προκαλεί φλεγμονή του δέρματος του προσώπου, ιδιαίτερα στο μέτωπο, τα μάγουλα, τη μύτη και το πηγούνι.
Όταν η ροδόχρους ακμή αναπτύσσεται για πρώτη φορά, μπορεί να εμφανιστεί, στη συνέχεια εξαφανίζεται και στη συνέχεια επανεμφανίζεται.
Η πάθηση γενικά διαρκεί για χρόνια και αν δεν αντιμετωπιστεί τείνει να επιδεινωθεί σταδιακά.


Πώς γίνεται η διάγνωση της ροδόχρους ακμής;
Συνήθως διαγιγνώσκεται με βάση το χαρακτηριστικό κόκκινο πρόσωπο και τα συμπτώματα του εύκολου κοκκινίσματος του προσώπου και έξαψης.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με ροδόχρους ακμή δεν γνωρίζουν ότι έχουν την πάθηση του δέρματος.
Οι δερματολόγοι είναι οι γιατροί που έχουν εκπαιδευτεί ειδικά για τη διάγνωση της ροδόχρους ακμής. Γενικά υπάρχουν ειδικές δοκιμές που απαιτούνται για τη διάγνωση της ροδόχρους ακμής.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ενδέχεται να απαιτείται βιοψία του δέρματος για να βοηθήσει την επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Οι εξετάσεις αίματος γενικά δεν απαιτούνται αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στον αποκλεισμό άλλων αιτιών συμπεριλαμβανομένων του συστημικού λύκου, άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις και δερματομυοσίτιδα.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://bit.ly/1077FN3

Δεν υπάρχουν σχόλια: