Eφιάλτες: Λειτουργούν πιθανώς ως πρώιμοι δείκτες εμφάνισης κατάθλιψης

 Η κατάθλιψη, η αϋπνία και η εξάντληση μπορεί να είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για τους συχνούς εφιάλτες, υποδεικνύει έρευνα που διενεργήθηκε από το πανεπιστήμιο Turku στην Φινλανδία και η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Sleep.

Αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει άμεση σχέση αιτίας-αποτελέσματος, εντούτοις επιβεβαιώνει ότι οι εφιάλτες συνδέονται με την κατάθλιψη, την αϋπνία και την κόπωση. Ο επικεφαλής της έρευνας, Nils Sandman, επιστήμονας στο Κέντρο Γνωστικής Νευροεπιστήμης του πανεπιστημίου, υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι υπάρχει σαφής σχέση ανάμεσα στην καλή ψυχική διάθεση και τους εφιάλτες.

Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν τις περιπτώσεις περίπου 14.000 ατόμων, ηλικίας 25 έως 74 ετών την περίοδο από το 2007 έως και το 2012. Το 53% των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες.

Τι έδειξαν τα αποτελέσματα

Περίπου 45% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι είχαν περιστασιακούς εφιάλτες τις τελευταίες 30 ημέρες
Μόλις πάνω από το 50% είπαν ότι δεν είχαν καθόλου εφιάλτες
Σχεδόν το 4% είπε ότι είχε συχνούς εφιάλτες τις τελευταίες 30 ημέρες
Συχνούς εφιάλτες ανέφερε περίπου το 28% των ανθρώπων με σοβαρή κατάθλιψη και
Περίπου το 17% των ατόμων με συχνές αϋπνίες, αναφέρουν οι ερευνητές
Μετά από περαιτέρω ανάλυση, οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αϋπνία, η εξάντληση και ορισμένα συμπτώματα κατάθλιψης ήταν οι ισχυρότεροι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για τις διαταραχές του ύπνου με εφιάλτες.

“Πιθανώς οι εφιάλτες λειτουργούν και ως πρώιμοι δείκτες της εμφάνισης της κατάθλιψης και μέχρι τώρα είχαν μείνει ανεκμετάλλευτοι ως προς τη διαγνωστική τους αξία στην κατάθλιψη”. Υποστηρίζει ο δρ Sandman.

Θέματα όπως κατάθλιψη, έντονο άγχος, κρίσεις πανικού, προβλήματα στη σχέση, φοβίες, εξάρσεις θυμού, κοινωνικό άγχος μπορούν να αντιμετωπιστούν κατάλληλα και αποτελεσματικά.

Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.

Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.
iatropedia.gr

——————————————————————————
Παρασκευή Μόσχου
Βιζυηνού 9
2310918440
www.facebook.com/odontiatreio

Παράλυση του Βell

 

Είναι εύκολο να θεωρηθούν ως δεδομένα πράγματα που κάνει το ανθρώπινο σώμα στον αυτόματο πιλότο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρειάζεται να ανησυχούν για το πώς λειτουργούν οι μύες του προσώπου τους. Μπορούν εύκολα να απολαύσουν ένα γεύμα, ποτό με φίλους, να μιλήσουν με συναδέλφους και να χαμογελάσουν στους περαστικούς. Αλλά για ασθενείς με παράλυση του Bell, οποιαδήποτε κίνηση του προσώπου μπορεί να είναι δύσκολη ή ακόμα και αδύνατη.

Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι απογοητευτικό, ενοχλητικό, ακόμη και επιζήμιο για την υγεία του στόματος.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παράλυση του Bell είναι η κύρια αιτία παράλυσης του προσώπου. Η κατάσταση ανακαλύφθηκε από τον σκωτσέζο ανατόμο και νευρολόγο Sir Charles Bell και αναφέρεται σε αδυναμία του προσώπου ή παράλυση στη μία πλευρά του προσώπου (μονομερής παράλυση).

Ωστόσο, η παράλυση του Bell και η παράλυση του προσώπου δεν είναι εναλλάξιμοι όροι.

Η παράλυση του προσώπου συμβαίνει για διάφορους λόγους, όπως τραύμα, όγκοι και φλεγμονή των σιελογόνων αδένων. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η παράλυση του Bell εμφανίζεται εάν μια ιογενής λοίμωξη, συνήθως απλός έρπης, έρπης ζωστήρας, ανεμοβλογιά, παρωτίτιδα ή βακτηριακή λοίμωξη όπως η νόσος του Lyme ή η φυματίωση, προκαλεί φλεγμονή του νεύρου του προσώπου. Το νεύρο διογκώνεται, με αποτέλεσμα άμεση παράλυση του προσώπου από τη μία πλευρά.

Η πάθηση επηρεάζει συχνότερα άτομα ηλικίας 15 έως 60 ετών, άτομα με διαβήτη ή ανώτερη αναπνευστική νόσο και γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ειδικά κατά το τρίτο τρίμηνο ή μία εβδομάδα μετά τον τοκετό.

Η παράλυση του Bell και η παράλυση του προσώπου είναι σπάνιες, πολύπλοκες καταστάσεις. Οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν ειδικό ωρλ ή νευρολόγο κατά τις πρώτες εβδομάδες παράλυσης, ώστε να μπορούν να λάβουν τις απαραίτητες εξετάσεις και να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχει άλλη αιτία εκτός από την παράλυση του Bell.

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες

Εκτός από την φαινομενική παράλυση και την έλλειψη αίσθησης, η παράλυση του Bell αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι χαμογελούν, μιλούν, τρώνε και πίνουν.

Άτομα με παράλυση του Bell τείνουν να μασούν όλο το φαγητό τους στην ανεπηρέαστη πλευρά του στόματος τους. Είναι κοινή λογική, αλλά η πρακτική αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πόνο στη γνάθο και δυσλειτουργία κροταφογναθικής άρθρωσης ή άλλες διαταραχές.

Οι ασθενείς με παράλυση του Bell είναι επίσης πιο επιρρεπείς στο να δαγκώνουν τα μάγουλά τους , τα ούλα και άλλους μαλακούς ιστούς του στόματος χωρίς καν να το παρατηρήσουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οίδημα, λοίμωξη ή έλκη.

Είναι επίσης κοινό, μικρά κομμάτια τροφής να κολλάνε μεταξύ των δοντιών, των ούλων και των μάγουλων. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια αίσθηση και μπορούν να αισθανθούν το φαγητό. Χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους ή άλλα μέσα για να την απομακρύνουν. Ασθενείς με στοματικό μούδιασμα από παράλυση του Bell ενδέχεται να μην παρατηρήσουν τα σωματίδια της τροφής. Εάν παραμείνουν στο στόμα για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη και φθορά των δοντιών.

Μια άλλη συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια της παράλυσης του Bell είναι η ξηροστομία .

Όταν το νεύρο του προσώπου έχει υποστεί βλάβη, οι σιελογόνιοι αδένες σε αυτήν την πλευρά του στόματος παράγουν λιγότερο σάλιο.

Το σάλιο είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του στόματος. Βοηθά στην αποφυγή παθήσεων όπως ξηρά χείλη, τραχιά γλώσσα και κακή αναπνοή. Το σάλιο βοηθά στην προετοιμασία φαγητού για κατάποση και περιέχει ένζυμα σημαντικά για την πέψη. Ίσως το πιο σημαντικό, το σάλιο προστατεύει τα δόντια από μόλυνση, πλάκα και φθορά. Εάν ο οργανισμός δε μπορεί να παράγει αρκετό σάλιο, οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα σε αυτές τις περιοχές.

Οδοντιατρική και στοματική υγιεινή για ασθενείς με Bell's Palsy

Υπάρχουν αρκετές σημαντικές εκτιμήσεις που πρέπει να λάβουν υπόψη οι ασθενείς και οι οδοντίατροι κατά την αντιμετώπιση της παράλυσης του Bell. Η εκπαίδευση των ασθενών σχετικά με τον αντίκτυπο αυτού του είδους της παράλυσης του προσώπου στην στοματική υγεία είναι υψίστης σημασίας.

Αυτοί οι ασθενείς συχνά απαιτούν επαγρύπνηση στοματικής υγιεινής στο σπίτι, συχνότερες οδοντικές εξετάσεις και ίσως περιοδοντικές θεραπείες.

Σε περίπου 85% των περιπτώσεων, τα συμπτώματα παράλυσης του Bell εξαφανίζονται μόνα τους εντός τριών μηνών. Ο ασθενής ανακτά την πλήρη αίσθηση και κίνηση του προσώπου. Αλλά εάν η παράλυση παραμείνει περισσότερο από οκτώ μήνες οι ασθενείς μπορεί επίσης να χρειάζονται νευρομυϊκή επανεκπαίδευση και θεραπεία επανεντοπισμού του προσώπου.

#bellspalsy

E-Dentistry

.....................................................................

Μόσχου Παρασκευή

Βιζυηνού 9, Σίνδος

Τηλ.: 2310 918440

www.facebook.com/odontiatreio

Quiz με δωράκι!!

 Στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Στοματικής Υγείας στις 20 Μαρτίου, απαντήστε στις ερωτήσεις του quiz του ΟΣΠ και κερδίστε δώρα στοματικής υγιεινής.
Παρακαλούμε τους συναδέλφους οδοντίατρους αλλά και τους φίλους της σελίδας, να το κοινοποιήσουν στα προφίλ τους ώστε να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι από τους φίλους μας, ασθενείς μας και το περιβάλλον μας.

https://docs.google.com/.../1FAIpQLSemYIMqs77IOp.../viewform

E-Dentistry

Τι είναι η συγχώρεση;

 

Είναι το να δικαιολογήσεις κάποιον για μία πράξη που θεωρείς άδικη, λάθος ή κακή και να μην σε πειράζει πια πολύ γι' αυτό που έγινε;

Σύμφωνα με τα ψυχαναλυτικά άρθρα των τελευταίων 15 ετών οι γνώμες διίστανται. Υπάρχει η γνώμη οτι η συγχώρεση είναι το να "επιτρέψεις σε κάποιον να ξαναμπεί στην καρδιά σου" (Karen, 2001). Να ξαναεπενδύσεις δηλαδή ψυχικά στο θύτη, να ξαναέχεις θετικά συναισθήματα προς αυτόν και να υπάρχει η επιθυμία για επαναπροσέγγιση και δημιουργία ενός ψυχολογικού δεσίματος μαζί του.

Για άλλους, η θέληση για επανασύνδεση με το αντικείμενο δεν είναι απαραίτητη. Αρκεί το τραυματικό γεγονός να μην σε απασχολεί πια σε συνειδητό επίπεδο, να έχει μειωθεί σημαντικά η συναισθηματική αξία του συμβάντος (δηλαδή να μην σου προκαλεί πια έντονο πόνο), να πάψουν τα αισθήματα μνησικακίας, πικρίας, περιφρόνησης και να σταματήσουν οι φαντασίες με σενάρια εκδίκησης.

Οι πρώτοι βέβαια απαντούν οτι άμα δεν δεις αυτόν που σου προκάλεσε το τραύμα ως όχι μόνο κακό αλλά και καλό κι άμα δεν θελήσεις να ξαναέχεις σχέση μαζί του δηλαδή αν δεν μπεις σ'αυτό που η Klein ονομάζει καταθλιπτική φάση, τότε δεν μιλάμε για συγχώρεση. Σ'αυτή την περίπτωση απωθείς δηλαδή καταχωνιάζεις βαθιά μέσα σου και προσπαθείς να μην σκέφτεσαι τον "κακό" άλλο αλλά μαζί μ' αυτόν κρύβεις από το συνειδητό κι ένα κομμάτι του δικού σου εαυτού και των συναισθημάτων που είχες γι' αυτόν. Το τραύμα γίνεται ένα γεγονός που δεν θέλεις ν' αγγίξεις αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχει και δεν σ' επηρεάζει.

Και οι δύο πλευρές πάντως συμφωνούν οτι η συγχώρεση δεν σημαίνει οτι ξέχασες ή οτι δεν αύξησες τις άμυνές σου από φόβο μήπως ξαναβρεθείς σε παρόμοια κατάσταση.

Γιατί είναι σημαντικό ν' ασχοληθούμε με το θέμα της συγχώρεσης;

Γιατί καμία σχέση που έχουμε από την παιδική μας ηλικία και ως το τέλος της ζωής μας δεν είναι τέλεια.

Σε όλες τις σημαντικές μας σχέσεις (αν δεν είναι σημαντική μπορεί και να μην ασχοληθείς ιδιαίτερα) θα χρειαστεί να συγχωρέσουμε κάτι που θεωρούμε λάθος. Το πόσο λάθος πιστεύουμε πως είναι και το πόσο στενή ψυχολογικά είναι η σχέση θα συμβάλλουν μερικώς στην απόφασή μας ως προς το αν θα συγχωρέσουμε τον θύτη ή όχι και αν θα το κάνουμε με ευκολία ή θα μας βασανίσει για καιρό.

Ακόμα και από τη βρεφική ηλικία, όπως μπορούμε να συμπεράνουμε από τη θεωρία της Klein, καλούμαστε να συγχωρέσουμε την μαμά που δεν είναι πάντα εκεί να ικανοποιήσει άμεσα τις ανάγκες μας γιατί άμα δεν την συγχωρέσουμε φοβόμαστε πως θα χάσουμε την αγάπη της.

Υπάρχει όμως πραγματική συγχώρεση;

Ούτε σ΄αυτό υπάρχει συμφωνία.

Ένα επιχείρημα είναι οτι αφού ένα παρόμοιο συμβάν (και όχι μόνο) σου θυμίζει κατευθείαν το τραυματικό γεγονός και σου ξαναφέρνει τα παλιά συναισθήματα στην επιφάνεια, πως μπορούμε να μιλάμε για πραγματική συγχώρεση;

Επίσης, αν το τραύμα προήλθε από "δικό" σου άνθρωπο και είχες έναν άλφα αριθμό θετικών συναισθημάτων προς αυτόν, είναι φυσικό ακριβώς μετά το τραύμα να πάρεις πίσω αυτά τα συναισθήματα/ενέργεια.

Όπως καταλαβαίνουμε από τη θεωρία του Freud, ακόμα κι αν αποφασίσεις να επαναπροσεγγίσεις το άτομο, ένα ποσοστό ενέργειας θα έχει αποσυρθεί, θα έχει διοχετευτεί αλλού οπότε θα είναι δύσκολο και ισως ανέφικτο να επανέρθει το αρχικό "δέσιμο" που είχες μαζί του. Οπότε τον/την έχεις συγχωρέσει πραγματικά αν τα συναισθήματά σου γι' αυτόν/αυτήν έχουν αλλάξει;

Γιατί ορισμένοι άνθρωποι φαίνονται να συγχωρούν πιο εύκολα από άλλους;

Σύμφωνα με τη ψυχαναλυτική θεωρία έχει σχέση με την παιδική ηλικία κάποιου. Μια μαμά που καταλαβαίνει και καλύπτει τις ανάγκες του βρέφους όσο περισσότερο γίνεται, θα το βοηθήσει να γίνει ένα ικανοποιημένο άτομο και να συγχωρεί όπως συγχώρεσε και την αρκετά καλή μαμά του. Παρόλο που δεν ήταν εκεί ΚΑΘΕ φορά την ΣΤΙΓΜΗ που το βρέφος είχε ανάγκη, απαντούσε γρήγορα στις ανάγκες του τις περισσότερες φορές. Επιπλέον, όπως συμπληρώνει ο Kohut η γενική προσωπικότητα των γονιών και η ικανότητα τους για ενσυναίσθηση (η ικανότητά τους δηλαδή για συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση άλλων ανθρώπων και κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων τους) έχουν μερικές φορές περισσότερη σημασία από το ίδιο το τραύμα στο πώς θα αντιδράσει ένα άτομο κι αν θα καταφέρει να το ξεπεράσει.

Έρευνες δείχνουν πως οι γυναίκες έχουν την ικανότητα να συγχωρούν πιο εύκολα και άνθρωποι που έχουν γίνει γονείς συνηθίζουν να συγχωρούν περισσότερο από αυτούς που δεν έχουν παιδιά.

Και ας πάμε στο μείζον ερώτημα τώρα. Είναι απαραίτητη η συγχώρεση;

Ανάλογα με το πώς την εννοεί κανείς. Αν σημαίνει το να πεις "δεν πειράζει μωρέ, ότι έγινε έγινε" ή να δικαιολογήσεις την πράξη του άλλου, δεν είναι απαραίτητη. Όσον αφορά την προσπάθεια για συναισθηματική επαναπροσέγγιση, ούτε κι αυτή είναι απαραίτητη αν δεν αισθάνεται έτοιμος κάποιος.

Ο συναισθηματικός πόνος του τραύματος πρέπει να μειωθεί είτε με τον χρόνο είτε με προσωπική δουλειά έτσι ώστε να ξαναβρεί το άτομο που τραυματίστηκε τη ψυχική του ισορροπία. Η ενασχόληση με το γεγονός ή οι φαντασίες στις οποίες ο άλλος υποφέρει να ελαττωθούν σιγά σιγά.

Καίριος είναι ο επαναπροσδιορισμός του εαυτού του και της αντίληψης που έχει για τον κόσμο. Η λαβωμένη αυτοπεποίθηση από την αίσθηση οτι έγινε "θύμα" κάποιος πρέπει να αποκατασταθεί. Από την άλλη, είναι σημαντική και η αποδοχή των επιθετικών/αρνητικών συναισθημάτων του και εκδικητικών ιδεών του. Αυτό είναι δύσκολο γιατί δεν συμφωνεί με την εικόνα του εαυτού του ως "καλός" άνθρωπος.

Με λίγα λόγια, βοηθάει το να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί κάποιος οτι είναι και "καλός" και "κακός" άνθρωπος. Και ο κόσμος δεν είναι ούτε μόνο "καλός", ούτε μόνο "κακός" όπως συχνά τον βλέπει το άτομο μετά το τραύμα.

Τώρα, το να δεις και τον θύτη ως καλό ναι μεν θα βοηθούσε να μπει κάποιος στην καταθλιπτική φάση που είπαμε αλλά δεν είναι απαραίτητο γιατί ας μη ξεχνάμε οτι μερικές φορές ο άλλος μπορεί να μην είναι καλός για σένα. Το να προσπαθήσεις να τον προσεγγίσεις αφού ξέρεις οτι θα σε πληγώσει ξανά, περισσότερο παθολογική/ μαζοχίστικη κίνηση είναι παρά υγιής.

Κάποιες φορές επίσης το να συγχωρέσεις αντί να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, θεωρείται ένδειξη χαμηλής αυτοπεποίθησης και αυτοσεβασμού.

Με λίγα λόγια, η ψυχανάλυση δεν αντιλαμβάνεται την συγχώρεση ως μία απλή ή αυτονόητη υπόθεση που είναι κατάλληλη σε όλες τις καταστάσεις ή υποχρέωση όλων των ανθρώπων.

Αυτό γιατί δεν έχει ως πεποίθηση πως οι άνθρωποι είναι μόνο καλοί ή οτι οι σχέσεις μεταξύ μας απαρτίζονται μόνο από αγάπη."

© Μαρία Ορφανού

Koυτσομπολιό : Κοινωνική αναγκαιότητα ή φυσική αναγκη;

 

"Όλα!! Θέλω να τα ξερω όλα, όχι επειδή είμαι κουτσομπόλα.

Δεν το κάνω από κακό, Θέλω να ’χω υλικό.

Κι ας μου τρώει η περιέργεια τη σόλα", τραγουδούσε η Άννα Παναγιωτοπούλου. Και όσοι δε γνωρίζουν το «Έκτο πάτωμα», ίσως έχουν δει κάποιο επεισόδιο της σειράς «Gossip Girl».

Κεντρικός άξονας και τότε και σήμερα μία κουτσομπόλα, μια φιγούρα που φαίνεται ανώτερη όλων.

Σας θυμίζει κάποιον /α;

Τι είναι όμως το κουτσομπολιό ή αλλιώς το κοινωνικό σχόλιο; Φυσική ανάγκη ή κοινωνική αναγκαιότητα; Έκφραση ενδιαφέροντος ή εκδήλωση κακίας; Δείγμα ισχύος ή σημάδι κατωτερότητας;

Το κουτσομπολιό αποτελεί αγαπημένη και πικάντικη ενασχόληση όλων, μικρών και μεγάλων, ανδρών και γυναικών, μορφωμένων και μη.

Ποιος μπορεί να αρνηθεί το διακαές ενδιαφέρον όλων να μάθουν για την προσωπική ζωή των άλλων, τις κρυφές «αμαρτίες» τους, τα «διαπλεκόμενα» της ζωής τους, την ανάγκη να σχολιάσουν αυτά τα γεγονότα, να τα κριτικάρουν και, πολύ συχνά, να προσθέσουν και «ολίγη» φαντασία στα τεκταινόμενα!!

Η σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας, μάλιστα, έχει αυξήσει σημαντικά τα μέσα με τα οποία μπορεί κανείς να φλυαρεί ακατάπαυστα! Κινητά τηλέφωνα, e-mail, internet, όλα παρέχουν έναν άμεσο τρόπο εκτόνωσης αυτής της …παρόρμησης!

Κοινωνιολογικές έρευνες αναφέρουν ότι δεν έχει υπάρξει και δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία χωρίς κουτσομπολιό!! Από εξελικτική άποψη, ακόμη και οι προϊστορικοί άνθρωποι φλυαρούσαν ακατάπαυστα προκειμένου να μάθουν πληροφορίες για τους εχθρούς τους, τις γειτονικές φυλές, τον καιρό κλπ. και, με αυτόν τον τρόπο, να οργανώσουν καλύτερα τη ζωή τους και να εξελιχθούν. Ακόμη και η ανάπτυξη της ικανότητας της ομιλίας αλλά και της ίδιας της γλώσσας «ξεκίνησε» από το κουτσομπολιό καθώς η επικοινωνία με νοήματα, χειρονομίες ή άλλες τελετουργικές διαδικασίες ήταν πλέον εξαιρετικά χρονοβόρες και μη αποτελεσματικές, ενώ οι απαιτήσεις για επιβίωση διαρκώς αυξάνονταν.

Το κουτσομπολιό εκφράζει άμεσα την ανάγκη του ανθρώπου για κοινωνική ένταξη, επαφή και διασύνδεση. Με το κουτσομπολιό αναπτύσσονται και συντηρούνται σχέσεις, τα μέλη μιας κοινωνικής ομάδας συνδέονται στενότερα, δημιουργούνται φιλίες και «συμμαχίες», καλλιεργούνται κοινωνικές δεξιότητες, εξομαλύνονται διαπληκτισμοί και συγκρούσεις.

Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, το κουτσομπολιό αποτελεί έναν σημαντικό τρόπο αξιολόγησης του ίδιου μας του εαυτού, της κοινωνικής μας θέσης και επιρροής, της επαγγελματικής επιτυχίας και προσωπικής ανέλιξης.

Παράλληλα αποτελεί και ένα «σχολείο», των αξιών και των κανόνων της ομάδας, των ηθών και εθίμων, του «επιτρεπτού» ή «μη επιτρεπτού».

Σε μικρές κοινωνίες, μάλιστα, αποτελεί μια βασική μορφή ελέγχου του κοινωνικού ιστού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι γυναίκες στα χωριά που κάθονται στο πλατύσκαλο του σπιτιού, κρύβονται πίσω από κουρτίνες ή κρυφακουν πίσω από πόρτες και σχολιάζουν κάθε περαστικό! Με άλλα λόγια, «εξετάζουν» ποιος ικανοποιεί ή όχι τα κοινώς αποδεκτά κριτήρια της μικρής τους κοινωνίας.

Ποια είναι όμως η βαθύτερη ψυχολογική ανάγκη που εκφράζεται μέσα από το κουτσομπολιό;

Το βασικότερο στοιχείο εδώ αποτελεί η ασυνείδητη ανάγκη του ανθρώπου να κρίνει τον εαυτό του συγκρίνοντάς τον με τους άλλους. Θέλει κανείς να μάθει λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή των άλλων προκειμένου έτσι να «βαθμολογήσει» ουσιαστικά τον ίδιο του τον εαυτό!

Παράλληλα, ο άνθρωπος έχει ανάγκη να «προβάλλει» τις δυσάρεστες πλευρές του εαυτού του στους άλλους, μην αναγνωρίζοντας τις ως δικές του! «Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό!», λέει κανείς συχνά. Μπορεί όμως τελικά τα χαρακτηριστικά της φίλης την οποία κουτσομπολεύει, ή η συμπεριφορά του συναδέλφου που τον ενοχλεί έντονα, να χαρακτηρίζει περισσότερο τον ίδιο. Δυσκολεύεται όμως να το συνειδητοποιήσει και να το παραδεχτεί αυτό, ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό!

Μπορεί όμως κανείς να αρχίσει να παρατηρεί περισσότερο τον εαυτό του: Όποτε νιώθετε έντονα την ανάγκη να σχολιάσετε κάποιον, σκεφτείτε πρώτα: «Μήπως η συμπεριφορά αυτού του ατόμου μού θυμίζει περισσότερο τον εαυτό μου;»

Σε δυσμενή θέση

Όσο και αν φαίνεται περίεργο, όλοι όσοι εμπλέκονται σε ένα κουτσομπολιό βρίσκονται σε δυσμενή θέση! Τι χαρακτηρίζει ιδιαίτερα καθεμία από τις θέσεις αυτές;

Ο θύτης

Είναι γεγονός ότι κανείς δεν εμπιστεύεται και δεν εκτιμά έναν άνθρωπο που σχολιάζει διαρκώς τη συμπεριφορά των άλλων και, μάλιστα, με ιδιαίτερα κακόβουλο τρόπο. Όσο, μάλιστα, πιο άσχημα είναι τα σχόλια που προσάπτει στους άλλους, τόσο πιο «κακός» θεωρείται ο ίδιος! Συχνά αναφέρεται η επίδραση «boomerang», με άλλα λόγια η άσχημη κριτική που «επιστρέφει» στον ίδιο τον κουτσομπόλη, με ακόμη πιο έντονο τρόπο, χαρακτηρίζοντας δυσμενώς τον ίδιο! Παράλληλα, όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε μέσα μας το ιδιαίτερα δυσάρεστο συναίσθημα που βιώνουμε όταν έχουμε σχολιάσει κακόβουλα, άδικα ή ψευδώς έναν γνωστό ή φίλο! Η ψυχική ηρεμία δονείται και επικρατεί μια εξαιρετικά άσχημη αίσθηση για τον εαυτό μας!

Το θύμα

Η θέση του θύματος είναι πράγματι δυσάρεστη και επώδυνη! Πολλοί άνθρωποι περιγράφουν το δυσάρεστο συναίσθημα που ένιωσαν όταν έμαθαν ξαφνικά τα σχόλια που είχαν ειπωθεί εις βάρος τους. Και, βέβαια, τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο όταν αυτά έχουν προέλθει από στενούς φίλους ή φίλες. Οι ίδιοι νιώθουν ιδιαίτερα ανυπεράσπιστοι και πληγωμένοι! Η δυσπιστία κυριαρχεί, το αίσθημα προδοσίας τούς κατακλύζει και απαιτείται αρκετός χρόνος προκειμένου να ξεπεραστεί μια τέτοια εμπειρία!

Η ψυχραιμία αποτελεί ένα σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης. Απαιτείται χρόνος προκειμένου να κρίνει κανείς αν θα αντιδράσει άμεσα, έμμεσα, ή αν θα ήταν πιο χρήσιμο να αγνοήσει την κατάσταση. Εάν αποφασίσει να αντιδράσει, θα πρέπει καταρχήν να εντοπίσει την πηγή του κουτσομπολιού προκειμένου να καταστήσει σαφές ότι γνωρίζει τι διαδραματίζεται ερήμην του. Παράλληλα, δεν θα πρέπει να παρασυρθεί σε έναν απολογητικό ρόλο, προσπαθώντας να διαψεύσει όσα λέγονται και να εξηγήσει την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο εμπλέκεται και ο ίδιος στη «δίνη» του κουτσομπολιού μην καλλιεργώντας παράλληλα το σεβασμό των άλλων.

Η άμεση συζήτηση ή ο διαπληκτισμός αποτελούν βέβαια το δυσκολότερο κομμάτι της συγκεκριμένης αντιμετώπισης, ιδιαίτερα αν το άτομο αυτό είναι συγγενικό ή στενός φίλος. Σε μια τέτοια αντιπαράθεση είναι χρήσιμο να έχουν ξεκαθαριστεί εκ των προτέρων τα συναισθήματα και οι σκέψεις σχετικά με το συμβάν προκειμένου να επικρατήσει υψηλότερος αυτοέλεγχος. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η αναζήτηση υποστήριξης και παρέας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές καθώς η απομόνωση δημιουργεί αισθήματα ενοχής και αυτολύπησης.

Ο ακροατής

Ο ακροατής ενός κουτσομπολιού βρίσκεται επίσης σε δυσμενή θέση καθώς καλείται ουσιαστικά να πάρει θέση υπέρ ή κατά του θιγόμενου προσώπου και να αποφασίσει αν θα διαδώσει περαιτέρω το κουτσομπολιό ή αν θα το κρατήσει μυστικό. Πρόκειται για μια θέση που δεν την έχει επιλέξει ο ίδιος, στην οποία καλείται να κρίνει, γνωρίζοντας μόνο τη μια πλευρά, το κίνητρο του σχολιαστή, την αλήθεια όσων λέγονται, τη θέση του άμεσα θιγόμενου και… να πράξει ανάλογα. Παράλληλα, διατρέχει κίνδυνο να εμπλακεί και ο ίδιος στη συγκεκριμένη κατάσταση και να καταστεί άμεσα θύτης ή θύμα των σχολίων που έχουν διατυπωθεί!

Είναι γεγονός ότι το κουτσομπολιό αποτελεί μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητα κάθε ανθρώπου και όλοι επιζητούν την ευχάριστη συντροφιά του! Αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο εκτόνωσης και ψυχαγωγίας! Χρειάζεται όμως προσοχή στην άσκηση της ευχάριστης αυτής ενασχόλησης και σημαντικός αυτοέλεγχος προκειμένου να μην θίγονται τα όρια της προσωπικής ζωής των άλλων. Απαιτείται επίγνωση των συγκεκριμένων λόγων που ωθούν στο σχολιασμό ενός ανθρώπου και της ευθύνης που φέρει κανείς αν τα λόγια και τα σχόλιά του δεν είναι αληθινά!

Γι΄ αυτό πριν κουτσομπολέψετε, αναρωτηθείτε για:

-το κίνητρό σας

-την αλήθεια

-τη θέση του άλλου

Αυτογνωσία λοιπόν και σαφής οριοθέτηση προκειμένου να απολαύσει κανείς χωρίς ενοχές ή άλλες συγκρούσεις την τόσο πικάντικη και θελκτική γεύση του κουτσομπολιού! Εξάλλου κανείς μέχρι τώρα δεν κατάφερε να αντισταθεί στην ακαταμάχητη γοητεία του!

Νέα μέτρα

 

Tα καινούρια μέτρα για τις μετακινήσεις εν μέσω lockdown που ισχύουν από σήμερα 04/03/21 δεν επηρεάζουν τη λειτουργία των ιατρικών μονάδων.

Τα οδοντιατρεία θα παραμείνουν ανοικτά και η προσέλευση θα γίνεται με τον κωδικό "1" στο 13033 ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ με καθορισμένο ραντεβού με τη γιατρό.

Παραμένουμε ψύχραιμοι.Μόνο ενωμένοι θα βγούμε νικητές!

Save the date!

Σάββατο 6 Μαρτίου στις 18:00 το απόγευμα

 

Θέμα ομιλίας:

"ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ, ΠΑΙΔΙΑ, ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ"

Μαζί θα συζητήσουμε με διαδραστικό τρόπο για την τερηδόνα, τη φροντίδα του στόματός μας και θα δώσουμε συμβουλές για καθαρά, μα πάνω από όλα, γερά δόντια σε κάθε ηλικιακή φάση της ζωής μας!

 

Η διαδικτυακή ενημέρωση γίνεται αφιλοκερδώς και η συμμετοχή είναι δωρεάν.

Η ενημέρωση έχει εγκριθεί από τον Οδοντιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης.

 

Μετά το πέρας της ενημέρωσης θα απαντηθούν τυχόν ερωτήματα.

Για την καλύτερη διαχείριση του χρόνου όλων μας, μπορείτε να αποστείλετε τις ερωτήσεις σας με μήνυμα στη σελίδα

www.facebook.com/odontiatreio

ή να αφήσετε σχόλιο εδώ.