Λευκοπλακία

Εμφανίζεται σε λιγότερο από το 1% του πληθυσμού. Απαντάται συχνότερα στο στοματικό βλεννογόνο , σε ηλικία άνω των 40 ετών . Οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα σε σχέση με τις γυναίκες. 
Σε κάθε λευκή βλάβη που μοιάζει με λευκοπλακία πρεπει να γίνεται βιοψία και ιστολογική εξέταση.

Αιτιολογία :

Δεν γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια της λευκοπλακίας.
Ως αίτια της λευκοπλακίας αναφέρονται το κάπνισμα, ο χρόνιος τοπικός ερεθισμός από οξύαιχμα ή κατεστραμμένα δόντια ή κακές προσθετικές εργασίες,
το δάγκωμα και η μάσηση παρειών (μάγουλα) και χειλιών, κακή υγιεινή του στόματος, κατάχρηση αλκοολούχων ποτών, έλλειψη σιδήρου και βιταμινών, ορμονικές διαταραχές, σιδηροπενική αναιμία,τριτογενής σύφιλη.
Η λευκοπλακία θεωρείται προκαρκινική βλάβη, με πιθανότητα κατά μέσο όρο 5% να εξελιχθεί σε καρκίνο του στόματος


Κλινική εικόνα

Η λευκοπλακία δεν προκαλεί συμπτώματα.
Στο εσωτερικό του στόματος εμφανίζονται λευκές κηλίδες ή πλάκες στις παρειές , στη γλώσσα, στα χείλη, και σπανιότερα στη σκληρή υπερώα, και στα ούλα ,οι οποίες δεν αποσπώνται. Συνήθως το μέγεθός τους ανέρχεται σε 5 χιλιοστά ή και περισσότερο ενώ το χρώμα τους μπορεί να είναι από έντονα λευκό μέχρι διαφανές. Μπορεί να είναι μεμονωμένες ενώ σπάνια μπορούν να καταλάβουν ολόκληρο το βλεννογόνο του στόματος.
Ποικίλλουν ως προς την τοποθεσία, το σχήμα , το μέγεθος και την εξέλιξη τους. Είναι στρογγυλές ή ωοειδείς βλάβες με επιφάνεια που είναι άλλοτε ομαλή και άλλοτε ανώμαλη , σκληρή η μαλακή.
Στην επιφάνεια των πλακών μπορεί να παρατηρηθούν διαβρώσεις ή ελκώσεις που αυξάνουν την πιθανότητα της εξαλλαγής. Συχνά η λευκοπλακία συνοδεύεται από ήπιο κνησμό.


Αντιμετώπιση

Οι πάσχοντες από λευκοπλακία θα πρέπει να διακόψουν αμέσως το κάπνισμα. Η διακοπή και μόνο του καπνίσματος μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη υποχώρηση της βλάβης σε λίγους μήνες.
Θα πρέπει να γίνει βιοψία και ο ασθενής να παρακολουθείται κλινικά σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Στην περίπτωση που η βιοψία δεν δείξει μετάπτωση της λευκοπλακίας σε κακοήθη κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με την καταπολέμηση κάθε γενικού ή τοπικού προδιαθεσικού παράγοντα και με την χορήγηση βιταμίνης Α.
Σε περίπτωση που είναι διαπιστωμένη ιστολογικά η ύπαρξη δυσπλασίας τότε χρειάζεται χειρουργική αφαίρεση αλλά και παρακολούθηση σε τακτά χρονικά διαστήματα.. Οι βλάβες αντιμετωπίζονται με κρυοχειρουργική με υγρό άζωτο, ηλεκτροτόμο.