Οι Ορθοδοντικές Θεραπείες

Ο ορθοδοντικός χρησιμοποιεί διάφορους τύπους μηχανισμών, σταθερών ή κινητών, οι οποίοι ασκούν ήπια πίεση στα δόντια και τις σιαγόνες και μετακινούν τα δόντια, επανενεργοποιούν τους μύες και επενεργούν στην ανάπτυξη των σιαγόνων. Ανάλογα με το πρόβλημα σας, θα επιλεγεί ο κατάλληλος και ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός.

Σταθεροί Μηχανισμοί:

Σιδεράκια - είναι οι πιο συνηθισμένοι σταθεροί μηχανισμοί και αποτελούνται από δακτυλίους (τοποθετούνται γύρω από το δόντι ή τα δόντια και αποτελούν τα στηρίγματα του μηχανισμού), σύρματα (τα σύρματα αυτά τεντώνονται, ασκούν πίεση στα δόντια και σταδιακά τα ωθούν στην κανονική τους θέση) και αγκύλες (τοποθετούνται στην εξωτερική επιφάνεια του δοντιού).
Τα σιδεράκια ρυθμίζονται συνήθως μία φορά το μήνα και το αποτέλεσμα μπορεί να προκύψει σε μερικούς μήνες ή και χρόνια. Τα σιδεράκια είναι πλέον μικρότερα, ελαφρύτερα, πιο διακριτικά σε σχέση με το παρελθόν. Διατίθενται σε έντονα χρώματα για τα παιδιά ή σε πιο διακριτικά για τους ενήλικες. Τα τελευταία χρόνια με στόχο τη βελτίωση της αισθητικής χρησιμοποιούνται και λευκά κεραμικά άγκιστρα.

Πονάνε τα σιδεράκια;
Μια ενόχληση μικρού βαθμού θεωρείται φυσιολογική και είναι αναμενόμενη τις πρώτες μέρες μετά την τοποθέτηση των μηχανισμών. Κάποιος μικρός πόνος αντιμετωπίζεται εύκολα με παυσίπονα όπως ασπιρίνη, depon κ.α. Άλλες ενοχλήσεις μπορεί να είναι αυξημένη σιελόρροια , δυσκολία στη κατάποση, στην ομιλία κλπ.

Κινητά Σιδεράκια
χρησιμοποιούνται για τους ενήλικες και είναι η εναλλακτική λύση για τα σιδεράκια. Μετακινούν τα δόντια όπως και οι σταθεροί μηχανισμοί, αλλά δεν έχουν μεταλλικά σύρματα και άγκιστρα. Δεν φαίνονται όταν τους φοράει ο ασθενής. Τους βγάζει όταν τρώει, πλένει τα δόντια του ή τα καθαρίζει με νήμα. .
Ειδικοί Σταθεροί Μηχανισμοί - χρησιμοποιούνται για να αποτρέπουν τα παιδιά να βυζαίνουν τα δάχτυλά τους ή να καταπίνουν τη γλώσσα τους και συγκρατούνται στα δόντια με ιμάντες. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστοι και για αυτό πρέπει να χρησιμοποιούνται ως έσχατη λύση.

Μηχανισμοί Διατηρήσεως Χώρου - εάν ένα παιδί χάσει πρόωρα κάποιο από τα προσωρινά του δόντια, ο μηχανισμός αυτός βοηθάει να παραμείνει ανοιχτό το κενό που δημιουργείται, μέχρι να εμφανιστεί το μόνιμο δόντι. Στο ένα δόντι από τη μία πλευρά του κενού προσαρμόζεται ένας δακτύλιος και προεκτείνεται ένα σιδεράκι που ακουμπάει στο δόντι της άλλης πλευράς.

Νάρθηκες Εξαρθρώσεων - συγκρατούν τα δύο άκρα της κάτω σιαγόνας ώστε να διορθωθούν πιθανές ανωμαλίες στη σύγκλισή της με την επάνω. Χρησιμοποιούνται επίσης και σε περίπτωση δυσλειτουργίας της κροταφογναθικής άρθρωσης.

Προφυλακτήρες για τα χείλη και τα μάγουλα - μηχανισμοί που κρατούν τα χείλη και τα μάγουλα μακριά από τα δόντια. Οι μύες των χειλιών και των μάγουλων ασκούν πίεση στα δόντια. Με τους μηχανισμούς αυτούς μετριάζεται η πίεση, σε περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητο.
Μηχανισμός Διεύρυνσης του Ουρανίσκου - είναι ένας νάρθηκας που εφαρμόζει στον ουρανίσκο, ασκεί πίεση στις αρθρώσεις των οστών και τα υποχρεώνει να επιμηκυνθούν. Με αυτόν τον τρόπο ο ουρανίσκος αποκτάει μεγαλύτερη επιφάνεια.

διαβάστε επίσης: http://e-dentistry.blogspot.com/2009/04/blog-post_07.html