Ακρορριζεκτομη.
Κάθε δόντι έχει μια ρίζα που το συγκρατεί στη γνάθο. Η κορυφή της ρίζας είναι το σημείο όπου τα αιμοφόρα αγγεία και το νεύρο εισέρχονται και φτάνουν στο κέντρο του δοντιού. Μια επίμονη λοίμωξη που επαναλαμβάνεται μετά από ενδοδοντική θεραπεία μπορεί να απαιτεί ακρορριζεκτομή. Αυτή είναι μια χειρουργική λύση που βοηθάει στην αποφυγή εξαγωγής του δοντιού εάν η θεραπεία του ριζικού σωλήνα δεν ήταν επιτυχής. Σε τέτοιες καταστάσεις, η αφαίρεση της κορυφής της ρίζας είναι ο μόνος τρόπος για να σωθεί το δόντι.
Ενδείξεις
Εάν η λοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών καθώς και στην εξάπλωση της λοίμωξης στη γύρω περιοχή.
Συχνά ο λόγος για μια αποτυχημένη ενδοδοντική θεραπεία είναι ότι οι ριζικοί δίαυλοι έχουν σύνθετη δομή με μικροσκοπικά πλευρικά νεύρα . Αυτά μπορεί να έχουν μολυνθεί, κάτι που μερικές φορές οδηγεί σε επαναμόλυνση. Αν και τα μπροστινά δόντια έχουν μια ρίζα, τα οπίσθια δόντια έχουν δύο ή περισσότερες ρίζες. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες παρατεταμένης μόλυνσης. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η ενδοδοντική θεραπεία μπορεί να απέτυχε είναι ότι ένα κομμάτι ενός μικροεργαλείου από μια προηγούμενη θεραπεία μπορεί να έχει μείνει στο κανάλι. Μερικές φορές, ο ριζικός σωλήνας μπορεί να είναι κυρτός ή περίεργος, γεγονός που δυσκολεύει τον οδοντίατρο να έχει πρόσβαση για να το καθαρίσει.
Αντενδείξεις
Μια ακρορριζεκτομή μπορεί να μην είναι εφικτή σε ορισμένες περιπτώσεις όπου ο ριζικός σωλήνας του δοντιού είναι κοντά σε άλλες δομές όπως η άνω γνάθος, η κάτω γνάθος κοντά στην κορυφή του δεύτερου γομφίου κα. Σε τέτοιες καταστάσεις υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού και θα αξιολογηθεί προσεκτικά πριν επιχειρηθεί η διαδικασία. Εκτός αυτού, η αφαίρεση του άκρου δεν είναι δυνατή για ένα δόντι του οποίου το μήκος ρίζας είναι μικρό.
Διαδικασία
Πρόκειται για μια απλή διαδικασία που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Συνήθως διαρκεί περίπου μία ώρα, ανάλογα με την πολυπλοκότητα του ριζικού σωλήνα. Γενικά, απαιτείται περισσότερος χρόνος για τους προγομφιους και τους γομφίους. Μία μικρή τομή γίνεται στο ούλο έτσι ώστε να μπορεί να διαχωριστεί από το κόκαλο. Στη συνέχεια, δημιουργείται ένα μικρό "παράθυρο" με τη βοήθεια ενός τρυπανιού για πρόσβαση στην μολυσμένη περιοχή. Ο μολυσμένος ιστός γύρω από το ρύγχος της ρίζας καθαρίζεται προσεκτικά και περίπου 2 έως 3 mm της ρίζας αφαιρούνται. Στη συνέχεια η ρίζα σφραγίζεται για να αποφευχθεί ξανά η μόλυνση. Κατά κανόνα, διαλυτά ή μη διαλυτά ράμματα χρησιμοποιούνται για τη συρραφή των ούλων.
Προφυλάξεις και μετέπειτα φροντίδα
Τα αναλγητικά και τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται όπως απαιτείται μετά από μια ακρορριζεκτομή. Μπορεί να υπάρχει κάποιο οίδημα για μερικές ημέρες που θα σταματήσει σταδιακά. Συνιστάται η εφαρμογή πάγου στην πληγείσα περιοχή κάθε 20 λεπτά περίπου για περίπου 12 ώρες μετά τη διαδικασία. Είναι καλύτερα να αποφύγετε πολύ σκληρά και τραγανά τρόφιμα, όπως ξηρούς καρπούς, μέχρι την επούλωση. Ο ασθενής δεν πρέπει να αγγίζει την περιοχή με τη γλώσσα, καθώς αυτό μπορεί να καθυστερήσει την επούλωση. Είναι καλή πρακτική να ξεπλύνετε το στόμα με στοματικό διάλυμα ή με θαλασσινό νερό για να καθαρίσετε την πληγείσα περιοχή, καθώς θα είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσετε στην αρχή μια οδοντόβουρτσα. Μπορεί να υπάρχει κάποιο μούδιασμα που φθίνει σε ένα μήνα περίπου.
E-Dentistry
Κάθε δόντι έχει μια ρίζα που το συγκρατεί στη γνάθο. Η κορυφή της ρίζας είναι το σημείο όπου τα αιμοφόρα αγγεία και το νεύρο εισέρχονται και φτάνουν στο κέντρο του δοντιού. Μια επίμονη λοίμωξη που επαναλαμβάνεται μετά από ενδοδοντική θεραπεία μπορεί να απαιτεί ακρορριζεκτομή. Αυτή είναι μια χειρουργική λύση που βοηθάει στην αποφυγή εξαγωγής του δοντιού εάν η θεραπεία του ριζικού σωλήνα δεν ήταν επιτυχής. Σε τέτοιες καταστάσεις, η αφαίρεση της κορυφής της ρίζας είναι ο μόνος τρόπος για να σωθεί το δόντι.
Ενδείξεις
Εάν η λοίμωξη δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών καθώς και στην εξάπλωση της λοίμωξης στη γύρω περιοχή.
Συχνά ο λόγος για μια αποτυχημένη ενδοδοντική θεραπεία είναι ότι οι ριζικοί δίαυλοι έχουν σύνθετη δομή με μικροσκοπικά πλευρικά νεύρα . Αυτά μπορεί να έχουν μολυνθεί, κάτι που μερικές φορές οδηγεί σε επαναμόλυνση. Αν και τα μπροστινά δόντια έχουν μια ρίζα, τα οπίσθια δόντια έχουν δύο ή περισσότερες ρίζες. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες παρατεταμένης μόλυνσης. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η ενδοδοντική θεραπεία μπορεί να απέτυχε είναι ότι ένα κομμάτι ενός μικροεργαλείου από μια προηγούμενη θεραπεία μπορεί να έχει μείνει στο κανάλι. Μερικές φορές, ο ριζικός σωλήνας μπορεί να είναι κυρτός ή περίεργος, γεγονός που δυσκολεύει τον οδοντίατρο να έχει πρόσβαση για να το καθαρίσει.
Αντενδείξεις
Μια ακρορριζεκτομή μπορεί να μην είναι εφικτή σε ορισμένες περιπτώσεις όπου ο ριζικός σωλήνας του δοντιού είναι κοντά σε άλλες δομές όπως η άνω γνάθος, η κάτω γνάθος κοντά στην κορυφή του δεύτερου γομφίου κα. Σε τέτοιες καταστάσεις υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού και θα αξιολογηθεί προσεκτικά πριν επιχειρηθεί η διαδικασία. Εκτός αυτού, η αφαίρεση του άκρου δεν είναι δυνατή για ένα δόντι του οποίου το μήκος ρίζας είναι μικρό.
Διαδικασία
Πρόκειται για μια απλή διαδικασία που πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία. Συνήθως διαρκεί περίπου μία ώρα, ανάλογα με την πολυπλοκότητα του ριζικού σωλήνα. Γενικά, απαιτείται περισσότερος χρόνος για τους προγομφιους και τους γομφίους. Μία μικρή τομή γίνεται στο ούλο έτσι ώστε να μπορεί να διαχωριστεί από το κόκαλο. Στη συνέχεια, δημιουργείται ένα μικρό "παράθυρο" με τη βοήθεια ενός τρυπανιού για πρόσβαση στην μολυσμένη περιοχή. Ο μολυσμένος ιστός γύρω από το ρύγχος της ρίζας καθαρίζεται προσεκτικά και περίπου 2 έως 3 mm της ρίζας αφαιρούνται. Στη συνέχεια η ρίζα σφραγίζεται για να αποφευχθεί ξανά η μόλυνση. Κατά κανόνα, διαλυτά ή μη διαλυτά ράμματα χρησιμοποιούνται για τη συρραφή των ούλων.
Προφυλάξεις και μετέπειτα φροντίδα
Τα αναλγητικά και τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται όπως απαιτείται μετά από μια ακρορριζεκτομή. Μπορεί να υπάρχει κάποιο οίδημα για μερικές ημέρες που θα σταματήσει σταδιακά. Συνιστάται η εφαρμογή πάγου στην πληγείσα περιοχή κάθε 20 λεπτά περίπου για περίπου 12 ώρες μετά τη διαδικασία. Είναι καλύτερα να αποφύγετε πολύ σκληρά και τραγανά τρόφιμα, όπως ξηρούς καρπούς, μέχρι την επούλωση. Ο ασθενής δεν πρέπει να αγγίζει την περιοχή με τη γλώσσα, καθώς αυτό μπορεί να καθυστερήσει την επούλωση. Είναι καλή πρακτική να ξεπλύνετε το στόμα με στοματικό διάλυμα ή με θαλασσινό νερό για να καθαρίσετε την πληγείσα περιοχή, καθώς θα είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσετε στην αρχή μια οδοντόβουρτσα. Μπορεί να υπάρχει κάποιο μούδιασμα που φθίνει σε ένα μήνα περίπου.
E-Dentistry
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου