20 Ιουν 2011

Στοματικές Έξεις

Με τον όρο στοματικές έξεις αναφερόμαστε σε διάφορες στοματικές συνήθειες των παιδιών και των εφήνων οι οποίες δεν αποτελούν φυσιολογικές λειτουργίες του μασητικού συστήματος.


Οι συνηθέστερες στοματικές έξεις των παιδιών είναι:


Θηλασμός πιπίλας: Η χρήση της πιπίλας είναι φυσιολογική για μωρά και μικρά παιδιά καθώς σε αυτήν την ηλικία χρησιμοποιούν την πιπίλα ως υποκατάστατο του μητρικού στήθους. Επίσης τους παρέχει αίσθημα ασφάλειας. Στα περισσότερα παιδιά η έξη αυτή διακόπτεται μέχρι την ηλικία των 3-5 ετών.Τα κυριότερα αίτια που οδηγούν το παιδί στη έξη αυτή είναι ψυχολογικά. Εχει βρεθεί ότι η έξη αυτή είναι συχνότερη σε μοναχοπαίδια καθώς και σε κορίτσια.

Η παρατεταμένη διάρκεια της έξης αυτής μπορεί να προκαλέσει ανωμαλίες στο στοματογναθικό σύστημα, όπως αυξημένη οριζόντια πρόταξη των άνω προσθίων δοντιών, οπίσθια σταυροειδή σύγκλειση και πρόσθια χασμοδοντία (κενό μεταξύ των άνω και κάτω προσθίων δοντιών) κατά τη σύγκλειση των δοντιών. Στις περιπτώσεις που ο θηλασμός της πιπίλας διακοπεί μέχρι την ηλικία των 4 περίπου ετών, οι επιδράσεις της συνήθειας αυτής στο στοματογναθικό σύστημα δεν είναι σοβαρές και οι μικροανωμαλίες διορθώνονται μόνες τους χωρίς ιδιαίτερη θεραπεία.


Πρόταξη γλώσσας: Η συνήθεια αυτή εκδηλώνεται με την παρουσία της γλώσσας μεταξύ των άνω και κάτω πρόσθιων δοντιών κατά την κατάποση. Οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι βρεφικός τρόπος κατάποσης διατηρείται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Η διόρθωση ή βελτίωση της συνήθειας μπορεί να γίνει με την εφαρμογή κατάλληλων μηχανημάτων.


Ονυχοφαγία: Είναι μια στοματική έξη που σπάνια παρατηρείται στις ηλικίες 3 - 6 ετών, αλλά είναι ιδιαίτερα συχνή σε παιδιά που μπαίνουν στην εφηβεία. Οφείλεται κυρίως στο άγχος και σε άλλους ψυχολογικούς παράγοντες.


Θηλασμός και η δήξη χειλέων και παρειών: Είναι στοματικές έξεις που επίσης μπορούν να προκαλέσουν διάφορες ανωμαλίες στη σύγκλειση των δοντιών, ανάλογα με τη διάρκεια, τη συχνότητα και την ένταση με την οποία γίνεται η συνήθεια αυτή από το παιδί. Οι συνηθέστερες ανωμαλίες που μπορεί να προκληθούν είναι η μεγάλη οριζόντια πρόταξη των άνω προσθίων δοντιών, καθώς και διαταραχές στην ανάπτυξη των γνάθων.


Βρυγμός: Ο βρυγμός δηλαδή το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών , είναι μια στοματική έξη αρκετά συχνή στα παιδιά που συνήθως παρατηρείται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα αίτια του βρυγμού μπορεί να είναι διάφοροι τοπικοί, οργανικοί ή ψυχολογικοί παράγοντες. Ο βρυγμός μπορεί να προκαλέσει σημεία και συμπτώματα δυσλειτουργίας του στοματογναθικού συστήματος, όπως συχνούς πονοκεφάλους, πόνους στους μυες και στην άρθρωση της κάτω γνάθου.


3 Ιουν 2011

Η στοματοφαρυγγική καντιντίαση

Η στοματοφαρυγγική καντιντίαση είναι μία λοίμωξη που παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες, ανεξαρτήτως φύλου. Oφείλεται κατά 60-80% στην Candida albicans, ένα ενδοσαπρόφυτο που εποικίζει συχνά το γαστρεντερικό σωλήνα. O εποικισμός μπορεί να συμβεί για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του τοκετού, ή κατά τη νηπιακή ηλικία ή και αργότερα. Η C. albicans καθίσταται παθογόνος κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες.
O κυριότερος λόγος σήμερα θεωρείται ότι είναι, πέραν της ανοσοκαταστολής, η ανάπτυξη αντοχής στα αντιμυκητιασικά φάρμακα.


Προδιαθεσικοί παράγοντες για την αύξηση του φορτίου της Candida
1. Διαβήτης: η Candida ευνοείται από την αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης στο σάλιο.
2. Τεχνητές οδοντοστοιχίες: κακή εφαρμογή, κακή αποστείρωση και χρόνια χρήση ευνοούν την ανάπτυξη της Candida.
3. Κάπνισμα: αναφέρεται ότι αυξάνει το φορτίο της Candida έως και 70%
4. Κακοήθη νοσήματα, όπως π.χ. οι λευχαιμίες, όπου προκαλείται διαταραχή στη φαγοκυττάρωση και στην εξουδετέρωση του μύκητα.
5. Λήψη αντιβιοτικών ευρέος φάσματος: ιδιαίτερα οι τετρακυκλίνες ενοχοποιούνται για διαταραχή της φυσιολογικής χλωρίδας του στοματικού βλεννογόνου.
6. Χρήση συστηματικών, τοπικών ή εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών.
7. Λήψη ανοσοκατασταλτικών για θεραπεία νεοπλασμάτων.
8. Εφαρμογή ακτινοθεραπείας.
9. AIDS
10. Ξηροστομία από ψυχοτρόπα φάρμακα ή σε σύνδρομο Sjogren.
- Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
- Σε όξινο σίελο.
- Κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ασθενείς με ΑIDS
Oι καντιντιάσεις γενικά παρατηρούνται σχεδόν στο 90% των ασθενών με AIDS.
Ποσοστό μεγαλύτερο από 20% των ασθενών πάσχουν ταυτόχρονα και από καντιντιακή οισοφαγίτιδα, η οποία εκδηλώνεται με θωρακικό άλγος, ναυτία και δυσφαγία.

Η στοματοφαρυγγική καντιντίαση διακρίνεται σε:
1. Oξεία ψευδομεμβρανώδη καντιντίαση
2. Oξεία ερυθηματώδη καντιντίαση
3. Χρόνια ψευδομεμβρανώδη καντιντίαση.
4. Χρόνια ερυθηματώδη καντιντίαση
5. Χρόνια υπερπλαστική (λευκοπλακία από Candida).
6. Χρόνια οζώδη καντιντίαση.
7.
Γωνιώδη χειλίτιδα
8. Μέση ρομβοειδή γλωσσίτιδα.