Δάγκωμα των παρειών

Το τυχαίο δάγκωμα του μάγουλου είναι πιθανό να συμβεί εξαιτίας των κακοσχηματισμένων δοντιών, των οδοντοστοιχιών ή της μάσησης καπνού. Όλοι μας δαγκώνουμε τα εσωτερικά των μάγουλων ενώ τρώμε κάποια στιγμή.
Ωστόσο, υπάρχει μια διαφορά στο τυχαίο δάγκωμα του μάγουλου ενώ τρώμε και το συνηθισμένο δάγκωμα. Το χρόνιο δάγκωμα του μάγουλου είναι παρόμοιο με το δάγκωμα των δακτύλων και συχνά συνδέεται με τον βρουξισμό και το σφίξιμο των δοντιών .
Συχνά παρατηρείται σε άτομα που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Οι βλάβες και τα συμπτώματα που παράγονται στην στοματική κοιλότητα αναγνωρίζονται συνήθως από τους οδοντιάτρους. Ιατρικά γνωστό ως morsicatio buccarum , μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα είδος κερατώσεως τριβής.

Συμπτώματα

Το δάγκωμα του μάγουλου, από μόνο του δεν ενέχει κανένα κίνδυνο και συχνά περνά απαρατήρητο. Θα μπορούσε να παρατηρηθεί για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας οδοντιατρικής εξετάσεως ή μπορεί να αναφερθεί από τον ίδιο τον ασθενή όταν η πληγείσα περιοχή γίνει οδυνηρή. 
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι μια ραγισμένη γραμμή παχιών μεμβρανών βλέννας, τύλου, μαύρων κηλίδων ή ελκών κατά μήκος του εσωτερικού του μάγουλου, όπου το πάνω και το κάτω δόντι αγγίζουν το ένα το άλλο. Αυτό συχνά συνοδεύεται από linea alba που είναι μια λεπτή γραμμή που εκτείνεται κατά μήκος του ίδιου τόπου και αποδίδεται στην τριβή. 
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν αιμορραγία, πρήξιμο και ευαισθησία στην περίπτωση του καταναγκαστικού δαγκωματοε στο μάγουλο.
Αυτές οι περιοχές είναι επιρρεπείς σε λοίμωξη και συχνά γίνονται επώδυνες. 
Στην πραγματικότητα, οι καπνιστές συχνά διαχωρίζουν τα σκέλη του βλεννογόνου με συνεχές δάγκωμα.
Μερικοί άνθρωποι αναφέρουν μια αίσθηση καψίματος στον επηρεαζόμενο χώρο.

Θεραπεία και διαχείριση

Το ήπιο δάγκωμα του μάγουλου δεν χρειάζεται θεραπεία και γενικά εξασθενεί με το χρόνο και την ηλικία. Αλλά σε χρόνιες περιπτώσεις που προκαλούν εκτεταμένο αυτοτραυματισμό, η θεραπεία επικεντρώνεται διακόπτοντας τη συνήθεια καθώς και προστατεύοντας το στόμα από περαιτέρω τραυματισμούς.
Οδοντιατρικές συσκευές, όπως προστατευτικά στο στόμα ή αποφρακτικοι νάρθηκες, συνιστώνται για να προστατεύσουν το μάγουλο από τραυματισμό και να χρησιμεύσουν ως συσκευή συνήθειας που σταματά. 
Στις σοβαρές περιπτώσεις, όπου η επίμονη συνήθεια παρεμποδίζει την επούλωση των αλλοιώσεων, η οδοντίατρος μπορεί να επιλέξει να τροχισει τις αιχμηρές άκρες για να αποτρέψει τις πληγές.
Ωστόσο, η παροχή συμβουλών και η ανανέωση είναι επίσης μια επιλογή, αν και έχει περιορισμένο όφελος.
Δεδομένου ότι, συχνά, αποδίδεται στο άγχος, χρησιμοποιώντας τεχνικές χαλάρωσης μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του.