Το ανθρώπινο κρανίο είναι πλούσιο σε συμβολισμό κατά τη διάρκεια της δυτικής ιστορίας. Το κρανίο ως έμβλημα του θανάτου εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα των ατυχημάτων που προκαλούνταν από την βουβωνική πανώλη ή του Μαύρου Θανάτου που έπληξαν τους κατοίκους της Ευρώπης σε όλο το 14ο και 15ο αιώνα. Ο χορός του θανάτου, ο οποίος απεικονίζει άνδρες και γυναίκες όλων των τάξεων να χορεύουν με ένα σκελετό, έγινε ένα δημοφιλές καλλιτεχνικό μοτίβο.
Το κρανίο ως υπαινιγμός του θανάτου ήταν επίσης εμφανής πτυχή της μόδας του 16ου αιώνα στην τέχνη. Στις πρώτες δεκαετίες του αιώνα, προσωπογραφίες με κρανία στο πίσω μέρος συμβολίζουν την αναπόφευκτη κατάρρευση του εικονιζόμενου.
Οι άνδρες και οι γυναίκες των ανώτερων τάξεων φορούσαν μετάλλια χαραγμένα με κρανία κεφάλια από ελεφαντόδοντο, ως κοσμήματα.
Αυτά τα αντικείμενα απεικονίζουν συνήθως το πρόσωπο στη μία πλευρά και το ανθρώπινο κρανίο στην άλλη πλευρά. Τα αναμνηστικά ήταν να υπενθυμίσουν τόσο στο χρήστη όσο και στον θεατή του θανάτου, την υποχρέωσή τους να ακολουθούν ηθική ζωή. Τα αναμνηστικά αποκαλύπτον επίσης, την ένταση που βιώνεται από τα μέλη της ανώτερης τάξης που είναι επιθυμητό να εμφανίσουν τον πλούτο τους, ενώ εμφανίζονται να υπακούουν στις προσταγές της χριστιανικής ευσέβειας.
Οι άνδρες και οι γυναίκες των ανώτερων τάξεων φορούσαν μετάλλια χαραγμένα με κρανία κεφάλια από ελεφαντόδοντο, ως κοσμήματα.
Αυτά τα αντικείμενα απεικονίζουν συνήθως το πρόσωπο στη μία πλευρά και το ανθρώπινο κρανίο στην άλλη πλευρά. Τα αναμνηστικά ήταν να υπενθυμίσουν τόσο στο χρήστη όσο και στον θεατή του θανάτου, την υποχρέωσή τους να ακολουθούν ηθική ζωή. Τα αναμνηστικά αποκαλύπτον επίσης, την ένταση που βιώνεται από τα μέλη της ανώτερης τάξης που είναι επιθυμητό να εμφανίσουν τον πλούτο τους, ενώ εμφανίζονται να υπακούουν στις προσταγές της χριστιανικής ευσέβειας.
Στο δέκατο όγδοο αιώνα, οι πειρατές της Καραϊβικής έχουν σημαίες με ανθρώπινα κρανία και οστά.
Το όνομα του συμβόλου, γνωστό ως το Jolly Roger, προέρχεται απο το joli rouge (λίγο κόκκινο), το αρχικό χρώμα της σημαίας.
Η ονομασία, επίσης, μπορεί να αναφέρεται σε ένα πειρατή γνωστό ως «Αλί Ράτζα» ή ήταν απλά ο βρετανικός όρος για το διάβολο, αλήτη και απατεώνα. Ο Γάλλος πειρατής του δέκατου όγδοου αιώνα Emanuel Wynne ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον σκελετό. Ο Wynne εμφανίζει επίσης μια κλεψύδρα στη σημαία του για να δείξει ότι ο χρόνος των θυμάτων εξαντλείται.
Το όνομα του συμβόλου, γνωστό ως το Jolly Roger, προέρχεται απο το joli rouge (λίγο κόκκινο), το αρχικό χρώμα της σημαίας.
Η ονομασία, επίσης, μπορεί να αναφέρεται σε ένα πειρατή γνωστό ως «Αλί Ράτζα» ή ήταν απλά ο βρετανικός όρος για το διάβολο, αλήτη και απατεώνα. Ο Γάλλος πειρατής του δέκατου όγδοου αιώνα Emanuel Wynne ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον σκελετό. Ο Wynne εμφανίζει επίσης μια κλεψύδρα στη σημαία του για να δείξει ότι ο χρόνος των θυμάτων εξαντλείται.
Στον εικοστό αιώνα, τα ναζιστικά SS υιοθέτησαν τον ανθρώπινο σκελετό, που ονομάζεται Επικεφαλής του θανάτου, σαν το σήμα της οργάνωσής τους.
Οι Totenkopfverbande, ή «μονάδες κεφαλής θανάτου», ήταν από τα πιο ελίτ και πιο επίφοβα μέλη των SS. Παίρνοντας το όνομά τους από το σύμβολο του θανάτου που φορούσαν στα δεξιά της στολής τους, οι Totenkopfverbande αρχικά φύλασσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά αργότερα ο ρόλος τους επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τη στρατιωτική θητεία, που συνήθων εκτείοταν στην Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση, όπου ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία Εβραίων, στρατιωτών και αμάχων.
Οι Totenkopfverbande, ή «μονάδες κεφαλής θανάτου», ήταν από τα πιο ελίτ και πιο επίφοβα μέλη των SS. Παίρνοντας το όνομά τους από το σύμβολο του θανάτου που φορούσαν στα δεξιά της στολής τους, οι Totenkopfverbande αρχικά φύλασσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά αργότερα ο ρόλος τους επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τη στρατιωτική θητεία, που συνήθων εκτείοταν στην Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση, όπου ήταν υπεύθυνοι για τη δολοφονία Εβραίων, στρατιωτών και αμάχων.
Ο ανθρώπινος σκελετός δεν ήταν απλά το σήμα κατατεθέν για τους κακόφημους άνδρες και γυναίκες.
Προειδοποιούν μικρούς και μεγάλους από τους κινδύνους που προέρχονται από τα δηλητήρια, τοξίνες και άλλα επικίνδυνα υλικά. Το σύμβολο του δηλητήριου είναι επιτυχές, διότι είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και μπορεί να γίνει κατανοητό από εκείνους που δεν είναι σε θέση να διαβάσουν.
Προειδοποιούν μικρούς και μεγάλους από τους κινδύνους που προέρχονται από τα δηλητήρια, τοξίνες και άλλα επικίνδυνα υλικά. Το σύμβολο του δηλητήριου είναι επιτυχές, διότι είναι εύκολα αναγνωρίσιμο και μπορεί να γίνει κατανοητό από εκείνους που δεν είναι σε θέση να διαβάσουν.
Τέλος, το ανθρώπινο κρανίο φιγουράρει σε επιστημονικές συζητήσεις του δέκατου ένατου αιώνα, ιδίως εκείνες που αφορούσαν τα χαρακτηριστικά των διαφόρων φυλών. Οι επαγγελματίες της κρανιομετρίας, υποστήριξαν ότι κατείχαν εμπειρικά στοιχεία που έδειχναν την ανωτερότητα των Καυκασίων σε σχέση με τις άλλες φυλές.
Κατά τον 19ο αιώνα ο ανθρωπολόγος Cesare Lombroso ασχολήθηκε με την κρανιομετρία για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του ότι οι εγκληματίες είχαν μια έμφυτη προδιάθεση να διαπράξουν εγκλήματα.
Ο Lombroso δήλωσε οτι τα μεγάλα σαγόνια, το χαμηλό και στενό μέτωπο, και τα μικρότερα κρανία (σε χωρητικότητα) ήταν τα χαρακτηριστικά των γεννημένων εγκληματιών.
Κατά τον 19ο αιώνα ο ανθρωπολόγος Cesare Lombroso ασχολήθηκε με την κρανιομετρία για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του ότι οι εγκληματίες είχαν μια έμφυτη προδιάθεση να διαπράξουν εγκλήματα.
Ο Lombroso δήλωσε οτι τα μεγάλα σαγόνια, το χαμηλό και στενό μέτωπο, και τα μικρότερα κρανία (σε χωρητικότητα) ήταν τα χαρακτηριστικά των γεννημένων εγκληματιών.
Όπως η κρανιομετρία, έτσι και η φυσιογνωμική άκμασε κατά τον δέκατο ένατο αιώνα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ως ένας τρόπος για να καθορίσουν τις μελλοντικές επιτυχίες και αποτυχίες των ανδρών και των γυναικών.
Ανατομικά, το κρανία ενός ενήλικα είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη περιοχή του σκελετού. Αποτελείται από 27 περίπου οστά, που αποτελούν δύο συνιστώσες, - η neurocranium (BRAINBOX) και το splanchnocranium (πρόσωπο). Η neurocranium αποτελείται από μια βάση και ένα θόλο του οποίου τα πλευρικά τοιχώματα και η οροφή ολοκληρώνουν το προστατευτικό περίβλημα γύρω από τον ευαίσθητο εγκέφαλο. Το splanchnocranium προστατεύει πολλά από τα όργανα της αίσθησης της όρασης, όσφρησης, γεύσης και φιλοξενεί το πρώτο μέρος τόσο της αναπνευστικής όσο και της πεπτικής οδού.
Ιατροδικαστικές εφαρμογές
Στη φυσική και την εγκληματολογική ανθρωπολογία, το κρανίο είναι εξαιρετικά κατατοπιστικό όσον αφορά τον προσδιορισμό του φύλου, της ηλικίας κατά το θάνατο και τη φυλή. Παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση της ταυτότητας του νεκρού.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που είναι διαθέσιμες στην ιατροδικαστική έρευνα. Για να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί μια προτεινόμενη ταυτότητα, το κρανίο του αποθανόντος μπορεί να συγκριθεί με ένα πορτρέτο ή φωτογραφία του ατόμου κατά τη διάρκεια της ζωής. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ειδικά ανατομικά στοιχεία, ο «βαθμός προσαρμογής» των δύο εικόνων μπορεί να εκτιμηθεί. Όταν η ταυτότητα είναι τελείως άγνωστη, χρησιμοποιείται η μέθοδος της ανακατασκευής του προσώπου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με ηλεκτρονικές μεθόδους, όπου ένα πρότυπο πρόσωπο είναι τυλιγμένο γύρω από τη σαρωμένη εικόνα του κρανίου, ή εναλλακτικά, με μοντελοποίηση με πηλό.
Η δεύτερη προσέγγιση απαιτεί σημαντικό βαθμό ικανότητας και γενικά οδηγεί σε μια πιο ρεαλιστική εικόνα του νεκρού.
Στη φυσική και την εγκληματολογική ανθρωπολογία, το κρανίο είναι εξαιρετικά κατατοπιστικό όσον αφορά τον προσδιορισμό του φύλου, της ηλικίας κατά το θάνατο και τη φυλή. Παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση της ταυτότητας του νεκρού.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που είναι διαθέσιμες στην ιατροδικαστική έρευνα. Για να επιβεβαιωθεί ή να απορριφθεί μια προτεινόμενη ταυτότητα, το κρανίο του αποθανόντος μπορεί να συγκριθεί με ένα πορτρέτο ή φωτογραφία του ατόμου κατά τη διάρκεια της ζωής. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ειδικά ανατομικά στοιχεία, ο «βαθμός προσαρμογής» των δύο εικόνων μπορεί να εκτιμηθεί. Όταν η ταυτότητα είναι τελείως άγνωστη, χρησιμοποιείται η μέθοδος της ανακατασκευής του προσώπου. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί είτε με ηλεκτρονικές μεθόδους, όπου ένα πρότυπο πρόσωπο είναι τυλιγμένο γύρω από τη σαρωμένη εικόνα του κρανίου, ή εναλλακτικά, με μοντελοποίηση με πηλό.
Η δεύτερη προσέγγιση απαιτεί σημαντικό βαθμό ικανότητας και γενικά οδηγεί σε μια πιο ρεαλιστική εικόνα του νεκρού.
Τέχνη από τον Nicholas Obery
E-Dentistry
E-Dentistry
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου