Η γνώση για τους τραυματισμούς των χορευτών και η ανάγκη τους για τη σωστή θεραπεία και αποκατάσταση έχει γίνει αποδεκτή από τις κοινότητες χορού.
Η έγκαιρη αξιολόγηση και θεραπεία μπορεί να διευκολύνει μακροπρόθεσμα τους χορευτές και να μειώσει τον κίνδυνο πρόκλησης ζημιών ή της σταδιοδρομίας ενός χορευτή λόγω κάποιου σοβαρού τραυματισμού. Η πρώιμη παρέμβαση και θεραπεία μπορεί να εξοικονομήσει χρήματα, χρόνο και να μειώσει τις πιθανότητες για μακροπρόθεσμη αποχή απο τον χορό.
Οι χορευτές , όπως οι επαγγελματίες αθλητές , λειτουργούν σε ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον.Όταν υποφέρουν από τραυματισμούς, μπορούν να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη εκτός του ιατρικού προσωπικού της ομάδας στην οποία ανήκουν προκειμένου να αποκρύψουν τον τραυματισμό. Γνωρίζουν ότι η σύμβασή τους μπορούν να ελεγχθεί καθώς και το ιστορικό τραυματισμών τους και μπορεί τελικά απολυθούν. Είναι κατανοητό γιατί συμβαίνει αυτό, καθώς η μέση ηλικία για ένα χορευτή για να αποσυρθεί μπορεί να είναι στα μέσα έως τα τέλη της τρίτης δεκαετίας της ζωής τους , η οποία είναι παρόμοια με τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών.
Ποια όμως είναι τα αίτια των τραυματισμών;
Υπάρχουν δύο τύποι μηχανισμών τραυματισμού: κατάχρηση και τραυματική.
Οι τραυματισμοί συνήθως εμπίπτουν στην κατηγορία της κατάχρησης.
Με δεδομένες τις πολλές επαναλαμβανόμενες κινήσεις στο χορό , υπάρχει μια υψηλότερη συχνότητα των τραυματισμών κατάχρησης, οι οποίοι συνήθως εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του μαθήματος ή στις πρόβες και όχι κατά την χορευτική "παράσταση".
Περίπου το 50% των τραυματισμών χορού λόγω κατάχρησης είναι στο πόδι και τον αστράγαλο. Οι τραυματισμοί του κάτω άκρου αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του συνόλου των τραυματισμών χορού. Οι περισσότεροι τραυματισμοί αυξάνονται εποχιακά καθώς τα χρονοδιαγράμματα των προβών και παραστάσεων γίνονται πιο εντατικά.
Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην τραυματισμούς κατάχρησης περιλαμβάνουν :
-> Ηλικία.
Συχνά οι μαθητές χορού ξεκινούν σε πολύ μικρή ηλικία και μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να εκτελέσουν νευρολογικά, δομικά και/ή συναισθηματικά μια χορογραφία ή κίνηση .
-> Διατροφική κατάσταση.
Δυστυχώς, όπως και με άλλα αθλήματα, η αισθητική είναι πολύ σημαντική και αναμένεται απο τους χορευτές να έχουν ένα συγκεκριμένο σωματότυπο.
Νέοι χορευτές μπορεί να έχουν την τάση να περιορίζουν το φαγητό τους , είτε με περικοπή θερμίδων είτε με υπερβολική άσκηση(η οποία πιθανό να οδηγήσει σε αποτυχία τις επιδόσεις ,τραυματισμούς και πιθανότατα σε άλλα αναπτυξιακά , ψυχικά και συναισθηματικά προβλήματα).
->Η δύναμη και τα θέματα της ευελιξίας .
Καθώς ο χορευτής ωριμάζει , το ίδιο συμβαίνει και με την τεχνική δυσκολία του χορού.
Όταν δεν έχει αναπτυχθεί η ευελιξία και η δύναμη σε ένα χορευτή, είναι πολύ πιθανό να προκύψει κάποιο πρόβλημα.
Παραδείγματος χάρη το να φορέσει ένας χορευτής πουέντ χωρίς να έχει αναπτύξει την κατάλληλη δύναμη μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς .
Μια εκγύμναση όπως το pilates μπορεί να βοηθήσει τον χορευτή να βελτιώσει αυτό τον τομέα σχετικά γρήγορα.
-> Βιομηχανικές ανισορροπίες.
To turnout είναι ιδιαίτερα σημαντικό στους χορευτές μπαλέτου.
Θα πρέπει να προέρχεται από το ισχίο και όχι από το πόδι ή το γόνατο.
Όταν υφίστανται λάθος κινήσεις turnout για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε ο χορευτής που τις κάνει θα έχει προβλήματα. Οι μαλακοί ιστοί των αρθρώσεων του γόνατος, ισχίου, αστραγάλου και του ποδιού μπορεί να επηρεαστούν.
Η σκολίωση μπορεί επίσης να είναι επιζήμια για έναν χορευτή , καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει την ισορροπία, την αισθητική και να προκαλέσει τραυματισμό στην πλάτη.
-> Παπούτσια.
Η σωστή εφαρμογή του χορευτικού παπουτσιού είναι πολύ σημαντική.
Όσον αφορά το μπαλέτο, οι πουέντ (που έχουν διάρκεια ζωής 10-12 ώρες χορού) θα πρέπει να αξιολογούνται και να τοποθετούνται αρχικά από έναν επαγγελματία.
-> Δάπεδα.
Τα δάπεδα μπορεί να είναι η πιο λεπτή αιτιολογία των τραυματισμών κατάχρησης.
Ένα σκληρό πάτωμα μπορεί να προδιαθέτει τον χορευτή να αυξήσει την ένταση μέσω του κάτω άκρου.
Είναι σημαντικό το δάπεδο να είναι καλής ποιότητας, με ελαστικότητα, να απορροφά τους κραδασμούς και την επιφανειάκη τριβή. Πολλές εταιρείες δαπέδου χρησιμοποιούν τεχνικές και προϊόντα που επιτυγχάνουν αυτές τις ιδιότητες.
-> Το πρόγραμμα των μαθημάτων.
Δεν είναι ασυνήθιστο για τους χορευτές να κάνουν μαθήματα από πέντε ή έξι ημέρες την εβδομάδα και για τρεις έως πέντε ώρες κάθε φορά. Αυτό το είδος του προγράμματος ενδέχεται να παραβιάζει σωστές διατροφικές συνήθειες και μπορεί να δημιουργήσει στην κούραση και ακόμη και σε επαγγελματική εξουθένωση. Μπορεί να είναι καλύτερο να υπάρχουν κενά μεταξύ των μαθημάτων, ώστε ο οργανισμός να μπορεί να ανακτήσει δυνάμεις.
-> Τραύματα που δεν έχουν επουλωθεί.
Τυπικά , η επούλωση των τραυμάτων απαιτεί χρόνο , διεξοδική αξιολόγηση και ιατρική περίθαλψη.
Αν ο χορευτής επιστρέψει πολύ σύντομα μετά από έναν τραυματισμό προκειμένου να ολοκληρώσει μια κίνηση θα χρησιμοποιήσει άλλους μύες και αρθρώσεις, με πιθανό αποτέλεσμα να οδηγήσει σε επιπλέον τραυματισμό.
Αξιολόγηση των διαθέσιμων επιλογών θεραπείας
Η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινά πάντα με την πρόληψη.Η χειρουργική επέμβαση δεν είναι η πρώτη επιλογή για τους περισσότερους χορευτές.
Όταν ένας χορευτής είναι τραυματίας , η έγκαιρη ιατρική παρέμβαση μπορεί εύκολα να μειώσει το χρόνο αποκατάστασης.
Η θεραπεία θα πρέπει πάντα να είναι ταχεία , με έμφαση στην επιθετική συντηρητική θεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου