Τι είναι υποκρισια;

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια (USC), η υποκρισία αποτελείται από μία από αυτές τις τρεις συμπεριφορές:

1) Ηθικά έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά: Αυτό συμβαίνει όταν ένα άτομο κατηγορεί εύκολα κάποιον για μια αντιληπτή προσβλητική του πράξη· ωστόσο, δείχνει ελάχιστη έως καθόλου ενοχή σε περίπτωση που εκείνος κάνει το ίδιο πράγμα.

2) Ηθική αδυναμία: Αποτελεί έναν τύπο γνωστικής αποσύνδεσης όπου οι πεποιθήσεις ή η ηθική ενός ατόμου αναιρούνται από την έλλειψη αυτοελέγχου τους· μ’ αυτό τον τρόπο, εμπλέκονται στην πράξη γνωρίζοντας ότι είναι λάθος.

3) Ηθικός δόλος: Χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει την πράξη. Η ηθική δολιότητα είναι όταν κάποιος ισχυρίζεται ότι τα κίνητρα του είναι έντιμα, αλλά είναι γνωστό ότι αυτό αποτελεί ψέμα.

Η διαφορά ανάμεσα στον «υποκριτή» και στο «υποκριτικό»

Για να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συμπεριφερθεί υποκριτικά μία ή κάποιες φορές παραπάνω. Αυτό μας κάνει συστηματικά υποκριτές; Και βέβαια όχι. Το να προσδιορίσουμε κάποιον ως υποκριτή- όπως και με τις ταμπέλες του ψεύτη, του χειριστικού κλπ.- είναι μια δύσκολη υπόθεση και φέρνει μαζί της σοβαρές συνέπειες.
Είναι λοιπόν ζήτημα συχνότητας και τάσης. Με άλλα λόγια, ζει το εν λόγω άτομο τη ζωή του ως υποκριτής ή ψεύτης; Το κάνει τόσο συχνά, που να προσδιορίζεται από αυτό; Εκεί βρίσκεται η διαφορά.

Εδώ παρουσιάζουμε 7 συμπεριφορές, πεποιθήσεις και τάσεις των υποκριτών που μπορεί να αποκαλύψουν την αληθινή τους ταυτότητα:

1. Επιχειρούν να τιμωρήσουν κάποιον που επεσήμανε κάποιο σφάλμα τους

Αν η υποκρισία τους έχει ξεπεράσει το όριο, τότε κάποιος μπορεί να το έχει καταλάβει και να το φέρει μπροστά τους. Αντί να παραδεχτούν το λάθος τους και να απολογηθούν, συνήθως θα κατηγορήσουν το άτομο που τους «ξεσκέπασε» και θα το υποβιβάσουν. Ίσως ο υποκριτής να πάει ένα βήμα παραπέρα και να προσπαθήσει να το ταπεινώσει δημόσια.

2. Διάθεση πατροναρίσματος και υπεροψίας

Το επίπεδο αλαζονείας και υπεροψίας ενός υποκριτή φτάνουν το επίπεδο του ναρκισσιστή. Αν προσπαθήσετε να τους φερθείτε σαν ίσους, πιθανότατα θα αποχωρήσετε νιώθοντας σαν ένας μαθητής που έχει δεχτεί επίπληξη από τον δάσκαλο. Θα χλευάσουν (άμεσα ή έμμεσα) την νοημοσύνη, την ωριμότητα ή την σταθερότητα του χαρακτήρα σας.

3. Οι κανόνες δεν ισχύουν γι’ αυτούς

Αλλά εκείνοι οι ίδιοι κανόνες αφορούν όλους τους άλλους. Οι υποκριτές είναι υπεράνω του νόμου. Αυτή τους η αίσθηση νομίζουν ότι δικαιολογεί το να πράττουν όπως θέλουν. Καθώς οι άλλοι είναι κατώτεροι, οι κανόνες πρέπει να χρησιμοποιούνται, αλλά για να ελέγχουν μόνο αυτούς.

4. Δικαιολογίες και ψέματα

Όπως μπορείτε να το προβλέψετε, οι υποκριτές είναι πολύ παραγωγικοί (συχνά παθολογικά) δημιουργοί δικαιολογιών και ψεμάτων. Η αλήθεια, ασχέτως του πόσο πειστικά είναι τα στοιχεία, δεν τους αφορά. Αν παρακολουθείτε παραδείγματα δικαστηρίων σε τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, σίγουρα θα έχετε δει κάποιο υποκριτή/ ναρκισσιστή να εκτοξεύει κατασκευασμένα ψεύδη μπροστά από έναν δικαστή. Το ίδιο θα κάνει και με εσάς και με όλους.

5. «Κάνε όπως λέω, όχι όπως πράττω»

Υψηλές προσδοκίες για τους άλλους και σχεδόν καθόλου για τους ίδιους. Ίσως δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα παραπάνω ως προς αυτό. Ο υποκριτής μπορεί να έχει ευχέρεια λόγου και να γοητεύει με τις χειριστικές τους προσπάθειες, αλλά δεν θα ακολουθήσουν ποτέ κάποια από τις απαιτήσεις και προσδοκίες που ζητούν από τους άλλους.

6. Πάντα παίζουν το θύμα

Πολλοί υποκριτές θα μηχανευτούν δικαιολογίες για την κακή τους συμπεριφορά. Συχνά, αυτές οι ιστορίες επενδύονται με δραματικές λεπτομέρειες· για να αποκτήσουν τη συμπάθεια των άλλων. Θα επιμείνουν ότι σιχαίνονται το δράμα και ωστόσο θα είναι τα πιο δραματικά άτομα που θα έχετε ποτέ συναντήσει.

7. Δεν είναι (και δεν θα είναι) ποτέ δικό τους λάθος

Ασχέτως του πόσο εξωφρενική είναι η συμπεριφορά τους, πόσο φανερό το ψέμα τους, πόσο παρορμητική η πράξη τους- ποτέ δεν φταίει ένας υποκριτής. Ως απάντηση, ο ψεύτης θα αναμασήσει κάποια από τα (αληθινά ή όχι) λάθη σας, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τις κατηγορίες σας και έτσι να καταλήξει στο ότι και πάλι κάνετε κάποιο λάθος που τον κατηγορείτε.

Λοιπόν, σας θυμίζουν κάποιον/α;

Πόσες φορές πρέπει να μασάω το φαγητό μου πριν από την κατάποση;

Η μάσηση που παράγεται από το στόμα σας είναι στην πραγματικότητα η αρχή ολόκληρης της πεπτικής πρακτικής του σώματός σας. Το μάσημα των τροφίμων διασπά τα μεγαλύτερα κομμάτια σε μικρότερα κομμάτια, διευκολύνοντας την πέψη. Επιπλέον, το σάλιο στο στόμα σας έχει ένζυμα που βοηθούν επίσης στη διαδικασία της διάσπασης των τροφίμων.

Η γενική συμβουλή είναι να μασάτε το φαγητό σας έως ότου είναι αρκετά μικρό για να το καταπιεί τε εύκολα. Με αυτόν τον τρόπο το στομάχι σας δεν θα χρειαστεί να δουλέψει πολύ σκληρά. Εάν το φαγητό ξοδεύει πολύ λίγο χρόνο στο στόμα σας, δεν θα εκτεθεί στο ένζυμο του σάλιου σας για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν θα διαλύσει τους υδατάνθρακες στα τρόφιμα σας.

Οι υδατάνθρακες συνήθως δεν χωνεύονται στο στομάχι, έτσι πάρα πολλοί από αυτούς που πηγαίνουν στο στομάχι σας θα το κάνουν να δουλέψει σκληρότερα από ό, τι θα έπρεπε. Μερικά πράγματα, το στομάχι σας απλά δεν μπορεί να αφομοιώσει. Στη συνέχεια, αυτό το φαγητό ταξιδεύει στην κορυφή του λεπτού εντέρου σας. Μόλις συμβεί αυτό, ενδέχεται να αισθανθείτε δυσφορία και φούσκωμα.

Διαφορετικοί επαγγελματίες υγείας θα σας δώσουν διαφορετικές συμβουλές σχετικά με αυτό το θέμα. Μερικοί θα πουν ότι αντί να επικεντρωθείτε στον αριθμό των φορών που μασάτε το φαγητό σας, θα πρέπει να δοκιμάσετε να βάζετε το πιρούνι σας κάτω μετά από κάθε δάγκωμα. "Μάσησε έως ότου δεν μπορείς να μασήσεις πια, καταπιε και μετά πάρε ξανά το πιρούνι σου".

Τούτου λεχθέντος, άλλοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το μάσημα των τροφίμων 32 φορές πριν από την κατάποση είναι ο αριθμός που πρέπει να στοχεύσετε. Φυσικά, αυτός ο αριθμός είναι σχετικά σχετικός επειδή μπορεί να χρειαστείτε περισσότερα από 32 μασήματα για να μασησετε ένα σκληρό κομμάτι μπριζόλας, αλλά κάπου περίπου 5 για να μάσησετε ένα κομμάτι καρπούζι, το οποίο είναι κυρίως νερό ούτως ή άλλως.

Γιατί είναι σημαντικό να μασάτε το φαγητό σας

• Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το μάσημα του φαγητού σας όχι μόνο προκαλεί τη διάσπαση των τροφίμων λόγω της δύναμης που ασκείται από τα δόντια σας, αλλά και επειδή το φαγητό εκτίθεται στα ένζυμα του σάλιου που βοηθούν επίσης στη διάσπασή του. Στη συνέχεια το φαγητό κινείται στον οισοφάγο σας.

• Ο οισοφάγος σπρώχνει έπειτα το φαγητό στο στομάχι σας, όπου κρατείται ενώ συνεχίζει να αναμιγνύεται με τα ένζυμα. Είναι σημαντικό για τα ένζυμα να διασπούν το φαγητό, ώστε να μπορείτε στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσετε ως ενέργεια.

• Μόλις το φαγητό αφομοιωθεί στο στομάχι σας, θα περάσει στο λεπτό έντερο. Εκεί, το φαγητό θα έχει την ευκαιρία να αναμειχθεί με ακόμη περισσότερα ένζυμα! Τα θρεπτικά συστατικά που διαφεύγουν ενώ το φαγητό διασπάται, απορροφώνται από το λεπτό έντερο.

• Τα απόβλητα που απομένουν από τα μασωμένα τρόφιμα (τα πράγματα που δεν είναι θρεπτικά συστατικά) κατευθύνονται προς το παχύ έντερο. Ξέρετε τι συμβαίνει μετά από αυτό, οπότε ας μην πάμε σε λεπτομέρειες.

Αν συνηθιζετε να τρώτε πολύ γρήγορα και να μη μασάτε επαρκώς την τροφή σας, μπορεί να έχετε δυσάρεστες ή ακόμα και επιβλαβείς συνέπειες οπως:

• φούσκωμα

• διάρροια

• καούρα

• κράμπες

• ναυτία

• υποσιτισμός

• αφυδάτωση

• δυσπεψία

• δερματικά προβλήματα

Το δίδαγμα αυτής της ιστορίας είναι, μασάτε το φαγητό σας μέχρι να σπάσει, να είναι χωρίς υφή και εύκολο στην κατάποση. Θα απολαύσετε περισσότερο το φαγητό σας και θα έχετε τον καλύτερο έλεγχο της συνολικής σας υγείας.

Γνωρίζετε τι ρίσκο έχει η κάθε δραστηριότητα λόγω covid19?